Heb jij toevallig de Neflix documentaire van Marie Kondo al gezien? Ik was er erg nieuwsgierig naar want haar boek is razend populair en ik hoor er zoveel over. Mensen die als een malle gaan opruimen en hun kast anders gaan inruimen. De manier waarop ze bepaalde dingen opvouwt zodat je meer ruimte in je kast overhoudt. Het maakte dat ik deze documentaire graag wilde kijken, altijd leuk om te zien hoe je dingen handiger kunt doen, toch? 😉
Heb ik wat van haar geleerd, en wat vond ik van deze documentaire?
Wie is Marie Kondo?
Marie Kondo is een beroemde opruimexpert die een bestseller heeft geschreven over opruimen. Blijkbaar hebben veel mensen hier moeite mee want anders was haar boek denk ik niet zo goed ontvangen. De missie van Marie Kondo is om blijdschap te verspreiden door op te ruimen. Ze helpt mensen die zoveel spul in huis hebben dat ze het overzicht kwijt zijn. Met haar opruimmethode geeft ze mensen meer rust en ruimte.
De KonMarie methode is volgens haar uniek omdat ze per categorie organiseert in plaats van per plek. Ze gebruikt vijf categoriën in een vaste volgorde.
- Kleding
- Boeken
- Papier
- Komono (alle overige spullen)
- Alle spullen met emotionele waarde
Je gaat dus niet per ruimte opruimen maar per categorie. Dat houdt dus in dat je bijvoorbeeld al de boeken in het hele huis bij elkaar zoekt en dan gaat kijken wat je wilt houden of niet. Zo doe je dat bij alle categorieën.
Kleding
Marie Kondo zegt dat je alleen de kleding moet kiezen en houden waar je blij van wordt. De rest bedank je en doe je weg. Volgens mij werkt het zo niet helemaal. Ik snap dat je alleen kleding zou moeten dragen die je mooi vind en dat het onzin is om je kast vol te hangen met kleding die je toch niet (meer) aandoet. Daar is zeker wat voor te zeggen. Zo heb ik vorig jaar al heel wat kleding weggedaan en probeer ik nu alleen iets te kopen wanneer ik het ook echt nodig heb.
Volgens mij zou het daar meer om moeten gaan, dat je minder consumeert en niet omdat je er blij van wordt. Om eerlijk te zijn denk ik dat ik een groot deel van mijn kleding wel weg kan doen als ik alleen datgene zou houden waar ik blij van word. Zo heb ik bepaalde kleding die gewoon praktisch is, die ik wel leuk vind, maar er blij van worden, neuh, niet echt. Sokken en ondergoed hetzelfde. Daar sta ik nou niet echt bij te juichen maar het is wel een noodzakelijk iets.
Boeken
Bij boeken doe je hetzelfde. Je zoekt alle boeken bij elkaar, pakt het op en kijkt of je er blij van wordt. Ook stel je jezelf de vraag of deze boeken je verder helpen in je leven. Nu is het zo dat wij een enorme boekenkast hebben die vol staat met allerlei verschillende soorten boeken.
De meeste daarvan heb ik al gelezen en ga ik niet nog eens lezen. Toch vind ik het zonde om boeken zomaar weg te doen. Ook vanwege het feit dat de kinderen op een leeftijd komen dat ze mijn boeken leuk beginnen te vinden. Boeken die zij niet meer lezen gaan wel de deur uit, daar kunnen we iemand anders vaak weer blij mee maken. De rest van de boeken blijft!
Papier
Daarna zoek je alle losse papieren die je in huis hebt bij elkaar en legt het op een stapel. Dus al het papier uit kastjes en lades. Je verdeelt deze in drie categorieën:
- Lopende documenten, de papieren waar je iets mee moet doen zoals brieven en rekeningen
- Belangrijke documenten, de papieren die je altijd moet bewaren zoals contracten en verzekeringspapieren
- Overige documenten, de papieren die je vaak nodig hebt zoals recepten uit een tijdschrift of papieren van een seminar waar je bent geweest en die je vaak terugleest.
Dit is een van mijn grootste ergernissen thuis. Overal stapeltjes papier. Als het nu alleen mijn stapeltjes waren, maar mijn man heeft zijn papieren waar ik af moet blijven anders weet hij niet meer waar het ligt en de kinderen hebben ook hun eigen stapeltjes. Het meeste zit wel in van die postbakjes maar er slingeren altijd wel papieren rond. Of ik daar ooit helemaal vanaf kom, ik betwijfel het 😬.
Overige spullen
Vaak heb je zoveel onnodige spullen staan. Ik herken het hier thuis ook wel. Dozen met kabels waarvan ik geen idee heb waar ze bij horen en alles ligt door elkaar. Zo staat de zolder vol met spullen waarvan we denken dat we ze nog nodig hebben in de toekomst. Op het moment dat we het nodig hebben weten we vaak niet eens meer dat we het hebben en kopen we het alsnog nieuw.
Spullen met emotionele waarde
Het wegdoen van spullen met emotionele waarde kan soms moeilijk zijn. Focus op datgene wat je wilt houden en hoe je dat op wilt ruimen. Bewaar sentimentele spullen in een mooie doos waar je blij van wordt.
Conclusie
Heb ik wat geleerd van Marie Kondo en wat vind ik van deze documentaire?
Door het zien van de documentaire kreeg ik weer zin om nog eens goed door het huis te gaan om te kijken wat er allemaal weg kon. Nu was dat uiteindelijk niet zoveel omdat ik het laatste jaar sowieso al veel bezig ben met opruimen en te minimaliseren.
Wat ik zelf wel leuk vond om te zien was de manier waarop ze bepaalde items opvouwt. Vooral de t-shirts! Nu ik die op haar manier opvouw scheelt dat me behoorlijk wat ruimte in de kast. Het is ook veel overzichtelijker want door deze manier van opvouwen zie je veel duidelijker welk t-shirt met welke print erop staat dan wanneer het allemaal op elkaar ligt. Aangezien mijn man nogal wat WordCamp t-shirts heeft was dat een leuke les.
Volgens Marie is het opvouwen trouwens ook een mooie gelegenheid om tegen je kleren te praten en ze te bedanken. Dochter “tegen wie praat je?”, ik “Oh, ik vertel mijn broek even hoe blij ik ben dat ie zo lekker zit en dat ik daar dankbaar voor ben”. Zie je het al voor je? Kijk, daar ben ik dus net even wat tè nuchter voor.
Met haar methode is verder niks mis en het zet je aan het denken over hoe je zelf wat meer orde in je huis kunt brengen. Het hele gedoe eromheen, dat is niet zo mijn ding. Als je één keer snapt wat haar methoden zijn kun je dat toepassen – als je daar zin in hebt – maar veel meer gebeurt er eigenlijk ook niet in de serie. Na een paar afleveringen had ik het wel gezien. Ik vond het in ieder geval niet de moeite waard om alle afleveringen te gaan kijken, daar wordt ik namelijk niet echt blij van…
Oordeel zelf: Marie Kondo op Netflix
Geef een reactie