Deze keer een gastblog van Tiety Lindeboom. Zij ging vorig jaar de uitdaging aan en kocht een jaar lang geen kleding. Haar verhaal.
Een jaar lang geen kleding kopen. Een vriendin ging dit doen en ik dacht direct, ik doe mee. Dat was begin 2012. Volhouden is geen issue, gewoon doen. Wel heb ik besloten als er iets kapot gaat, dan mag ik het vervangen. Een paar schoenen en een broek. Voor die laatste heb ik wel 5 broeken weggedaan. Ik heb dus kleren genoeg.In het begin is het even moeilijk. Soms stond ik onbewust al in een kledingzaak. Dat is niet zo handig. Ook jammer dat er nu zoveel kleur in de winkels hangt, ik hou erg van kleur en er zijn seizoenen dat dat nauwelijks te vinden is. Maar ach, zo’n trendvolger ben ik toch al niet. En “must haves”, dat maak ik zelf wel uit.
Nu is het december. De winkels hangen vol met feestkleding, maar ik laat het lekker hangen. Wat is nu de reden dat ik mee deed. Wij zijn al lang bezig met consuminderen. De winkels staan en hangen vol met dingen die je helemaal niet nodig hebt en die je echt niet gelukkiger maken. En het kost bovendien handen vol geld. Moet ik dan de economie niet steunen, nu het alom crisis is. Nee, ik moet in de eerste plaats er voor zorgen dat mijn privé economietje gezond blijft.
Het jaar is om, en is het nu in sneltreinvaart naar de winkels, waar ook nog eens opruiming is? Nou nee, het is net alsof ik het verleerd ben. Bovendien kijk ik wel heel kritisch naar al dat spul wat er hangt en vraag ik me af, wat moet ik er mee? Heb ik het nodig? Het antwoord is nog steeds NEE!!
Geef een reactie